Kevin DeYoung, ‘n evangeliese leier in die Reformed Church of America skryf vandag ‘n blog pos wat my tot stilstand ruk. Hy praat oor mense wat openbare figure probeer manipuleer om hulle oor sekere sake uit te spreek.

Hy skryf:

Say Something Right Now, or Else!

As someone with a public platform I’ve been called upon numerous times to speak out on any number of specific issues or controversies. I don’t mind at all the friendly inquires “What do you think?” or the private requests “I really think you should weigh in.” I recognize that some people are crying out for their voice to be heard. I sympathize with people who feel isolated, alone, hurt, or confused. I understand that emotions behind a “Say something right now, or else!” appeal. What’s frustrating is when the “or else” really means “or we’ll know you don’t care,” “or we’ll know you disagree with us,” “or we’ll know you agree with them,” “or we’ll know you are indifferent to some horrible thing.”

Lees hier verder:

Mea Culpa? Ek bely dat ek dit met openbare figure in die NG Kerk gedoen het. Ek het van die begin af dringend selfondersoek gedoen oor my aanslag, maar die erns van die saak het my tot die gevolgtrekking laat kom dat daar nie ander uitweg is nie. Die omstandigheidsgetuienis dat ons leiers teologie aanhang wat met die belydenisskrifte in konflik is, is oorweldigend.

Die kerkregtelike pad het, soos ek dit sien, gefaal.

So die vraag is: Het die lidmate van die NG Kerk die reg om presies te weet wat hulle verkose leiers glo of nie? Beteken die feit dat die leiers se kontrak met die lidmate stel dat hulle sekere dinge MOET glo, dat hierdie selfde kontrak die lidmate die REG gee om te WEET wat hulle glo?

Het ek en die massas ander lidmate wat ook wil weet, ons kontraktuele reg om te weet wat ons leiers glo verbeur omdat my aanslag liefdeloos oorkom?

Of is daar dalk ‘n rede wat Kevin DeYoung nie genoem het in sy blog pos nie: Dat die persoon wat “aangeval word” eenvoudig nie kan bekostig om te antwoord nie?

Hierdie is moeilike vrae wat al lank baie van my emosionele energie opneem. Uiteindelik moet ek aan God verantwoording doen vir my optrede. Ek kan maar net in nederigheid op my kniee voor Sy aangesig bly, afhanklik van Sy genade.